Stiltetyd Matt 22:15-22 (besig)

 Mat 22:15-22  Toe het die Fariseërs gaan besluit om Jesus met 'n vraag in 'n val te lok.  (16)  Hulle stuur toe van hulle volgelinge saam met 'n aantal Herodiane om vir Hom te sê: "Meneer, ons weet dat u iemand is wat u mening eerlik uitspreek en getrou aan die waarheid die wil van God bekend maak sonder om mense in aanmerking te neem, want u let nie op die aansien van persone nie.  (17)  Sê vir ons wat dink u: Is dit reg om aan die keiser belasting te betaal, of is dit nie?"  (18)  Maar Jesus het deur hulle valsheid gesien en vir hulle gesê: "Huigelaars! Waarom stel julle vir My 'n strik?  (19)  Wys vir My die muntstuk waarmee die belasting betaal word." Hulle bring toe die muntstuk vir Hom,  (20)  en Hy vra vir hulle: "Wie se kop en naam is hierop?"  (21)  "Die keiser s'n," antwoord hulle. Jesus sê vir hulle: "Gee dan aan die keiser wat aan die keiser behoort, en aan God wat aan God behoort."  (22)  Toe hulle dit hoor, was hulle verbaas en het hulle Hom met rus gelaat en weggegaan.

Herodiane en Fariseërs sien Jesus wat by waarheid bly en nie beïnvloedbaar is deur mense nie. sonder om mense in aanmerking te neem. Aan die ander kant voel Hy dikwels jammer vir mense en huil oor Jerusalem wat nie wou luister nie. Dit is ‘n balans waaroor ons moet dink en met baie gevalle die hart vir mense behou asook by die waarheid bly. “In liefde by die waarheid bly”. 

Die keiser (vandag is dit regerings) het ook dit wat hulle toekom. Regering speel ‘n rol en is ook deel van God se koninkryk. Regering dien ook mense alhoewel dit so gebroke is en soms die teenoorgestelde uitwerking het. Ons het rol om regering te dien en tot verantwoording roep ter wille van mense. 

Stiltetyd Matt 22:1-14 Aanvaarding van die seun

 Mat 22:1-14  Jesus het weer in gelykenisse met die mense gepraat.  (2)  Hy het gesê: "Met die koninkryk van die hemel gaan dit soos met 'n koning wat vir sy seun 'n bruilofsfees voorberei het.  (3)  Hy het sy slawe uitgestuur om die genooides na die bruilof te roep, maar hulle wou nie kom nie.  (4)  Toe stuur hy weer ander slawe met die opdrag: 'Sê vir die genooides: Die maaltyd is reg; my beeste en vetgemaakte vee is geslag, en alles is gereed. Kom na die bruilof toe.'  (5)  Maar die genooides het hulle nie daaraan gesteur nie, en die een het na sy stuk grond en 'n ander een na sy werkplek toe gegaan.  (6)  En party het sy slawe gegryp en mishandel en doodgemaak.  (7)  Die koning het kwaad geword en sy leër gestuur om daardie moordenaars dood te maak en hulle stad aan die brand te steek.  (8)  Toe sê hy vir sy slawe: 'Alles staan klaar vir die bruilofsfees, maar die genooides was dit nie werd nie.  (9)  Gaan nou uit na die straathoeke en nooi soveel mense as wat julle teenkom, na die bruilofsfees toe.'  (10)  Toe het daardie slawe uitgegaan op die strate en almal wat hulle gekry het, bymekaargemaak, slegtes sowel as goeies. So het die feessaal vol gaste geword.  (11)  Toe die koning ingaan om na die gaste te kyk, sien hy daar 'n man wat nie bruilofsklere aanhet nie,  (12)  en hy sê vir hom: 'Vriend, hoe het jy hier ingekom sonder bruilofsklere aan?' Maar die man kon niks antwoord nie.  (13)  Toe sê die koning vir sy dienaars: 'Bind sy hande en sy voete vas en gooi hom uit in die diepste duisternis daarbuite. Daar sal hulle huil en op hulle tande kners.'  (14)  Baie is immers geroep, maar min is uitverkies."

Duidelike aansluiting met die vorige gedeelte en dalk steeds 'n antwoord op die vraag van waar Jesus sy gesag vandaan kry.

Twee keer het die koning mense genooi, maar die verkose genooides wou nie kom nie en reageer wreed op die koning se boodskappers of diensknegte. Die fees is vir die koning se seun. Weer 'n sterk fokus op die seun wat heel waarskynlik op Jesus wys. Erkenning van Jesus word weer die fokus van die koninkryk!!

Die koning het kwaad geword!  God gaan die wêreld in deur sy boodskappers of slawe met 'n uitnodiging tot 'n fees. Die genooides wat nie wil nie en die wreedheid van genooides teenoor die slawe, maak God kwaad. Dit bring die koning se oordeel oor die genooides. Dit verwys seker oor die vernietiging van Jerusalem 40 jaar later. 

Dit bring egter ook die uitnodiging aan ander mense slegtes en goeies, wat nie in die begin uitgenooi is nie. Die genooides was dit nie werd nie. Ten diepste omdat hulle nie wou nie, wat op die ou end uitloop op 'n openlike vyandigheid teenoor die koning deur nie die seun se bruilof te erken nie en dit bewys deur hulle optrede teenoor die slawe. Nou is ons ook uitgenooi. Die Tempel en kerk van daardie tyd is eerste genooi, maar hulle wou nie na Jesus se bruilof kom nie. Hulle het soveel dinge reg gedoen, maar vanuit hulle posisie van "God se mense" was hulle te skepties om in 'n verhouding met Jesus te staan en na Sy bruilof te gaan. 

Die gevaar is dus om so besig te wees met wat reg is dat jy nie na Jesus se bruilof wil gaan nie. 

Wat is die bruilofsklere? Aanvaarding van die bruilofskleed lyk my is die aanvaarding van die koning en sy seun en dus die onderwerping aan die seun as ook sy koning. Die sonder die klere het seker gekom om saam te eet en die voordeel van die fees te beleef sonder die ware erkenning van die koning se seun as ook koning. Die klere sal dan die ware verhouding met die koning versinnebeeld. 

Die verhouding is 'n besondere een word met God se koninkryk. Sy teenwoordigheid en dieselfde strewe en bereidheid om hom te dien. As hy die met 'n kleed roep om die land te verdedig en sy lewe daarvoor te gee, dan is dit juis hulle wat dit sal doen. Die koning kan op hulle reken. 

Dit is in die konteks wat die woord eer, betekenis kry. Dit is nie omdat dit afgedwing word nie, of omdat jy bang is om dood gemaak te word nie, maar weens 'n vereenselwiging met die seun en dus met die koning.

Die wat sonder die klere kom, is dalk hulle wat bang is om dood gemaak te word. Net die voordele soek.

(14) Die wat die klere aantrek, eer en ag, is min. 

Jy kan nie die koning eer sonder om by Jesus te begin nie. Die keuse is egter by die kerk soos hy met die leiers praat. Die seun is nou hier. Die koninkryk het in Jesus gekom en staan hier voor die leiers. Asof Jesus sê: Dit is waar my gesag vandaan kom.

Wonder sommer oor Israel vandag. Die keuse is of ons die seun se bruilof bywoon en die bruilof klere aantrek. Dalk is daar meer onder die wrede Hamas beweging wat die klere aantrek? Ek weet nie. Dit is die balans punt oor God se oordeel. Net so ook Oekraine.  

Ons is gemaak om God te dien. Soms voel ek ongemaklik want dit voel of dit my vryheid beperk. Die ongemak kom seker uit ons vervalle natuur wat rebels is. 

Hoe lyk die kleed wat ons aantrek? Dalk soos volg?:

God nooi ons na 'n fees op Sy voorwaardes en op God se manier van doen. God vra dat ons dit doen met alles in ons. Daar is vryheid, maar slegs in prys gee van vryheid. Wat 'n teenspreking?! Daar is net een keuse wat gemaak kan word wat 'n nuwe lewe oop maak. Daar is geen manier om vry te word as ons rebels is om eie identiteit en mens te behou. Tog is daar lyk my 'n vreemde vryheid binne die onderwerping aan God. Dit is ook rebels, maar teen gebroke mens wees in jouself en ander. 

As ons uit ons vlees lewe is daar nie 'n manier nie. Dit is self vernietiging voor God. As ons egter op 'n manier reg kry om uit die Gees te lewe is ons vry in God se wil. Dit kom weer terug na ons bekering. Elkeen van ons is uniek gemaak en tussen die mense wat ons leef word unieke verhoudings geskep. In die omgewing wat ons leef word unieke vaardighede geskep. Alles deur die Gees wat in ons werk. Verder gee die Gees alle vaardighede en gawes, wat dikwels ontwikkel word in ons lewens. Die vryheid in die Jesus lewe lê heel waarskynlik in hierdie uniekheid en vereis 'n klomp kreatiwiteit. Dit vloei uit die begeerte saam met God vir Sy koninkryk wat groei vanuit ons haglike vleeslike mens wees na 'n nuwe Lewe waar genesing bevryding vervulling en verlossing van mense en versorging van dier en natuur gebeur. Daarin werk ons ook aan die vernietiging en uitroei van menslike begeertes, vleeslike gedrag wat vernietigend is. Soos met die roeping van Jeremia (Jer 1:10). Om te bou en af te breek. Dit is dus nooit 'n stil vreedsame lewe nie, maar ons is nie tuis hier nie en kan nie stil sit nie. Dit is harde werk. Beginnende by myself, wat dan deurvloei na buite. Dit is self vernietigende werk, vir die vlees en vreugde en vervulling vir die Gees. In die proses word jy deel van God se bruilofsfees. 

Ek wonder of die negatiewe gevoel teenoor die bruilofsfees nie juis kom uit die feit dat ons al die goeie goed van die nuwe lewe wil doen en na strewe soos om groen te lewe en vir ou mense te help, jou vrou lief te hê ens. Maar dit doen deur die vlees se pogings. Dan word die vreugde van die Gees gemis, die vrede, die vriendelikheid, die geduld en self beheersing. Die stryd voel dan asof dit nie lei na 'n fees nie. Ons is in die harde werklikheid van die aarde tot met die wederkoms of tot ons dood gaan. 

Die fees of lewe in Christus, is 'n reeds oorwinning deur die kruis, kreatiwiteit, harde werk, saam met vreugde van weet aan watter kant ek reeds is ten spyte van my foute. Die vreugde van wat dit aan ander doen as ek ander help groei ens. Daar is baie meer om te leer as wat ek in my lewe kan leer en daar is dus te groot verskeidenheid van gawes en moontlikhede wat onbeperk is. Daar sal nooit 'n vervelige moment wees nie. Dit alles is moontlik saam met die steeds gebroke natuur en begeertes wat my so dikwels laat struikel .Selfs dit word in die koninkryk gebruik. Die fees lê ook daarin dat selfs al bly ek vir lank hardkoppig oor goed, dit word bietjie vir bietjie verander. - Gaan na die fees en trek die kleed aan.

Dit gesê, wat dan van die sentraliteit van die Seun? Hierdie Lewe word moontlik deur die kruis en die bloed. Sonder dit was daar nie 'n nuwe Lewe nie. Jesus is die enigste weg tot hierdie Lewe. Dit is die seun se bruilof. Dit gaan nie net oor bywoon nie, maar deel word van en omdat ons gebroke is, is dit absolute genade deur die kruisdood heen om enigsins deel daarvan te kan wees. Hy is die weg, en Hy is die deur en almal moet deur die deur kom. Die wat oor die muur spring is seker hulle sonder ‘n kleed. Die kleed aantrek is dan juis seker 'n simbool van die genade aantrek. Jouself daarin te klee.

KERN: God nooi na 'n fees. Die mens verwerp die uitnodiging. Sommige gaan na eie grond en ander na werksplek. Dan word hulle verwerp en word ander genooi. Hulle wat dan die kleed aantrek, deel in die fees van God. Hulle wat gekies was in die begin was dit nie werd nie. 

(5)  Maar die genooides het hulle nie daaraan gesteur nie, en die een het na sy stuk grond en 'n ander een na sy werkplek toe gegaan.  

Nogal iets om te wonder. Wat trek ons aandag af daarvan om na Jesus se bruilof te gaan? Die stuk grond en die werksplek behoort nie aan ons nie. Dit is ook net tydelik. Hoe kry die mens dit reg om deur die Gees so 'n revolusionêre prioriteit skuif te maak en hoe lyk die nuwe prioriteite in die lig daarvan dat ons ook moet werk om te leef. Wat is die implikasies van Jesus eerste. Die landery en die werksplek kan of joune wees of kan deel wees van God se opdrag. Deel van die fees daarvan om Jesus te dien. 

(8)  Toe sê hy vir sy slawe: 'Alles staan klaar vir die bruilofsfees, maar die genooides was dit nie werd nie. 

Die uitspraak dat die genooides dit nie werd is nie, laat my ook wonder. Ek wil van die standpunt uitgaan dat niemand dit werd is nie. Hierdie geweldige transformasie deur ons verhouding met Jesus is niemand werd nie. Ons almal het gefaal en ontbreek ons aan die geregtigheid van God. Die kern van die fees is dus juis daarin dat dit die Seun se bruilof is en dat ons deur ons verhouding met die seun dit werd word om die koning se slawe te wees en dus 'n verhouding met die eienaar te hê. Slegs hulle wat die kleed van geregtigheid ontvang wat gegee word, is dit werd. Dit is die kern van ons waarde. Nou deel ons God se versorging en Sy paleis, Sy kos en wyn, sy fees en die belangrikste, 'n verhouding met Hom. Nou word ons Syne en ons werksplekke en landerye word syne en begin Hom te dien. Dit is dalk ver gevat, maar as ek nou terugkeer van die bruilofsfees, dan bou ek Sy koninkryk deur alles syne te maak en alles Hom te laat dien. 

(elke keer as ek 'n ongemaklike vraag vra, soos oor die uitspraak "Was dit nie werd nie", dan meestal kom daar skatte na voorskyn wat nie daar sou wees sonder die ongemak nie. dit daag mens uit). 

(14)  Baie is immers geroep, maar min is uitverkies."

Hoekom word die woord baie gebruik en nie almal? God het die wêreld lief. Hy is lief vir almal en het gekom vir almal. Dalk bedoel die baie eintlik almal om te kontrasteer met die min wat uitverkies is. Ek vermoed dat dit verwys na die baie wat op die strate en oral oor uitgenooi is vir die bruilofsfees. Ek weet nie.

Min is uitverkies. Dit verwys na die wat van die strate af die uitnodiging aanvaar het en die kleed aan het. Almal is nie uitverkies nie. Die wat uitgenooi is en aanvaar het en belangrik, ook die kleed aan het. Jy dra nie jou eie klere en jou eie geregtigheid nie. Jy is aanvaarbaar deur Jesus. Weer wys dit lyk my op die kerk mense wat in die kerk is en deelneem, maar nie 'n kleed aan het nie, want Christus is verwerp. Hulle wat trots is op hulle heiligheid en reg doen. Jou baadjie en jou das wat gewas en goed versorg is, kan jou nie red nie. 

Almal is nie uitverkies nie. Baie sal nie die uitnodiging aanvaar nie en sal ook nie die kleed aantrek nie en later ontdek dat hulle nie uitverkies was nie. God red nie almal nie, is 'n ongemaklike realiteit. Die genade is dat Hy sommige kies, terwyl die mens Hom verwerp het en steeds verwerp. Hy is 'n God wat lief is vir mense en nie almal los vir die oordeel nie, maar uit genade sommige kies. 

Stiltetyd Matt 21:33-45 Dood - Koninkryk en vrugte

 Mat 21:33-46  "Luister na nog 'n gelykenis," het Jesus gesê. "Daar was 'n grondbesitter wat 'n wingerd geplant en 'n klipmuur daar rondom gebou het. Hy het daarin ook 'n parskuip uitgekap en 'n wagtoring opgerig. Toe het hy dit aan boere verhuur en op reis gegaan.  (34)  Toe dit tyd geword het vir die druiweoes, het hy van sy slawe na die boere toe gestuur om sy deel van die oes te gaan haal.  (35)  Maar die boere het sy slawe gevang, die een geslaan, en 'n ander een doodgemaak en 'n ander een gestenig.  (36)  Die eienaar het toe weer ander slawe gestuur, meer as die eerstes, maar die boere het met hulle net so gemaak.  (37)  Heel laaste het hy sy seun na hulle toe gestuur met die gedagte: hulle sal tog my seun ontsien.  (38)  Maar toe die boere die seun sien, sê hulle vir mekaar: 'Dit is die erfgenaam dié. Kom ons maak hom dood en vat sy erfenis.'  (39)  Hulle het hom toe gegryp en hom uit die wingerd uitgegooi en doodgemaak.  (40)  As die eienaar van die wingerd terugkom, wat sal hy met daardie boere doen?"  (41)  Hulle antwoord Hom: "Hy sal daardie slegte mense 'n vreeslike dood laat sterwe en die wingerd aan ander boere verhuur wat hom op die regte tyd sy deel van die oes sal gee."  (42)  Toe sê Jesus vir hulle: "Julle het tog al in die Skrif gelees: Die klip wat deur die bouers afgekeur is, juis hy het die belangrikste klip in die gebou geword. Dit is deur die Here gedoen en is 'n wonder in ons oë.  (43)  Daarom sê Ek vir julle dat die koninkryk van God van julle weggeneem sal word en aan 'n volk gegee sal word wat die vrugte daarvan sal lewer.  (44)  Wie op hierdie klip val, sal verpletter word, en die een op wie hy val, sal hy vermorsel."  (45)  Toe die priesterhoofde en die Fariseërs Jesus se gelykenisse hoor, het hulle besef dat Hy op hulle sinspeel.  (46)  Daarom wou hulle Hom gevange neem, maar hulle was bang vir die skare, omdat dié Hom as 'n profeet beskou het.

Duidelik is daar lyne tussen die gelykenis en die vorige.

Hierdie is 'n baie ongemaklike storie wat verwys na die priesters en fariseërs. Kerk hanteer wingerd asof dit aan hulle behoort en daar is soveel soeke na eie belang en selfs rykdom. Die land regering en besighede hanteer die land en besittings asof dit aan hulle behoort en hulle dit wil hê. Die begeerte is vir tydelike rykdom, mag en aansien. Vryheid om self te besluit wat om wanneer te doen. Dit is ver van 'n lewe wat produseer en groei vir diens aan ander soos God dit wil. Die ergste is wanneer ek dit in myself ook sien. As ek my moet plaas in die storie, is dit ook my storie. In talle besluite is dieselfde soort van denke ook die motivering.

Hoe ongemak is daar in my lewe teenoor Jesus. Die weg gee van wat ons wil en wat ons wil hê.  Is Sy lewe aanvaarbaar deur hoe ons lewe? Lewer die koninkryk wat gebou word die vrugte of word dit so bestuur asof dit aan ons behoort vir wie dien dit? Lewe ons om so baie dinge vir ons self te vat.

Hoekom het die eienaar nie die boere vernietig nadat hulle die diensknegte aangeval en vermoor het nie? Hulle het dit verdien, maar Hy het besluit om homself te gee. Hy het Homself breekbaar gemaak deur Sy seun te stuur op so 'n manier dat die huurders hom kon seer maak. Die wreedheid van die mens was egter nog steeds deur gierigheid oorheers en sien nie eers raak wat gebeur nie. Die keerpunt tussen oordeel en genade kom in Jesus. As Hy aanvaar word, dan is daar redding, maar as Hy verwerp word is daar vernietiging. Wat met Jesus gedoen word is die laaste en ware keerpunt. 

Gelowiges kan erken dat ons waarlik 'n gemors maak van ons samelewings land en wêreld.  Toe die seun gestuur is, het ons as gelowiges Hom egter uit genade aanvaar en voor Hom gebuig. Die enigste weg het ons aanvaar. Die aanvaarding en geloof in Jesus verander alles. 

Dit kon vir die huurders 'n ware draaipunt van hulle lewens gewees het. Hulle sou moes vergifnis vra oor die moord en wreedheid op die ander slawe, tog in die seun was daar die hart van God en Sy genade. Die draaipunt in ons lewens was vir ons 'n BAIE besonderse gebeurtenis, waar alles nuut geword het. Ten spyte van ons natuur ellende en verkeerde besluite en gesindhede. 

Wat oorbly is dat ons moet begin groei om alles vir Hom te hanteer en vrugte te begin lewer. Daarin het ons 'n gemors gemaak. Nou is dit die tyd van groei! Ons wil en kan. Die parskuip is daar, die wingerd is daar en die son skyn en die reën val en die grond is vrugbaar. Al is ons nie daar nie, moet ek my gedagtes verander sodat daar vrugte gelewer kan word. Onkruid moet uitgehaal word, wilde diere moet in toom gehou word (wagtoring) en daar moet nat gelei word en hard gewerk word sonder om die vrugte vir ons self te vat. Dit is alle in reaksie op die seun wat ons aanvaar het. Kom ons gee alles wat ons het vir Hom!

Die vorige diensknegte voor die seun was seker mense soos profete in die Ou Testament. Elia Elisa Jeremia ens. Hulle was werklik dood gemaak, wreed vervolg en vermoor. 

Die koninkryk word gegee aan die wat weet dat die aarde aan die Here behoort en baie hard werk dat dit vrugte lewer. Ons skiet tekort, maar omdat ons Jesus aanvaar het, het ons die Heilige Gees om oor te begin.

Dankie vir hulle wat ons voor is en reeds soveel voorbeelde gee as tekens van die nuwe koninkryk.

Dit kry nuwe betekenis om die koninkryk as die doel te sien. Die wingerd wat vrugte lewer. Vreugde, blydskap, geduld, selfbeheersing, vriendelikheid, mekaar se laste dra, eenheid en samewerking, korrigeer en reg help, vrygewigheid, harde werk, lyding en groei, pleit en trane, aanmoediging, om nie te oordeel, medelydend wees, sensitief en sien medemens se onuitgesproke nood en hoor Sy stem in die proses, ens. As ons wil hoor, dan ontdek ons dat die wêreld vol is van Sy stem. 

Ons gaan voort in die aardse ongemaklike lewe van baie faal en soms oorwin. Kom ons kyk reg, want dan word die begeerte en strewe vir groei net al hoe sterker. Beleef en aanvaar al meer 'n God wat lief is vir ons, dit help baie. 'n God wat Sy seun gestuur het en die genade dat ons Hom aanvaar het. Dit is die keerpunt. Tipping point. 

Die Kerk was die wingerd van God. Dit lyk vir my dat alles wat in Sy koninkryk geproduseer word gebruik word in diens van die wêreld. Alles is om hoop en nuwe lewe te bring. Soos dit ander dien, dien dit God, want God het dit nie self nodig nie. 

Stiltetyd Matt 21:28-32 Geloof is werk

Mat 21:28-32  "Wat sê julle hiervan? Daar was 'n man met twee seuns. Hy het vir die een gaan sê: 'Seun, gaan werk vandag in die wingerd.'  (29)  'Ek wil nie!' antwoord hy, maar later het hy spyt gekry en tog gegaan.  (30)  Die man het toe na die ander seun toe gegaan en vir hom dieselfde gesê. Hy het geantwoord: 'Goed, Pa,' maar hy het nie gegaan nie.  (31)  Wie van die twee het gedoen wat hulle pa wou hê?" Hulle sê: "Die eerste." Toe sê Jesus vir hulle: "Dit verseker Ek julle: Tollenaars en prostitute gaan eerder as julle in die koninkryk van God in.  (32)  Johannes het gekom om julle die regte pad te wys, en julle het hom nie geglo nie, maar tollenaars en prostitute het hom geglo. Maar selfs toe julle dit sien, het julle nie agterna berou gekry en hom geglo nie."

Jesus praat met leiers in die Tempel.

Hier is albei seuns van die man. God kom bied sy Vaderskap aan aan almal. Jesus is die persoon om wie dit draai. As jy hom glo en aanvaar, aanvaar jy Hom en as jy nie vir Jesus glo en aanvaar nie, aanvaar jy nie vir die Vader nie. Dit is 'n baie sterk tema in die evangelies.

Laat ons antwoord vir God eerder dade wees as woorde!! 

(Belangrikste werk is om self intensioneel te ontwikkel en groei. Dit vra groot erkentlikheid. Identifisering van waar ek moet ontwikkel. Dit doen en nie net dink nie. Ens. Jy mis iets krities en vervullend indien jy nie groei nie. Beginpunt.) 

God gee ons die gawe daarvan deur ons te stuur om te gaan werk. Werk in Sy koninkryk. 

In vergelyking. Die kerk leiers het die boodskap gehoor en "ja" gesê. Toe kom Johannes en toe Jesus en hulle het Hom nie geglo nie. Dit wat hulle gedoen het, was nie wat God wou hê hulle moes doen nie. Hulle het die wet probeer doen en alle regulasies probeer nakom. Feeste en Sabatte gehou ens. Die opdrag uit die gedeelte was egter om Jesus te glo. Dit is vreemd, want geloof kom nie van 'n mens nie, dit kom uit God. So dalk moet mens dieper kyk. Die opdrag was om die verhouding met God te aanvaar deur Jesus sodat die Gees van God deur die mens kan werk. Aan die ander kant is die tollenaars en prostitute die mense wat eers "nee" gesê het en toe Jesus kom en die verhouding met Hom aangebied word, toe glo hulle Hom. Deur te glo in Jesus, het hulle God se opdrag om te gaan werk vervul. Daar word nie gesê wat hulle verder gedoen het as om te glo nie. Dit word dalk veronderstel dat omdat hulle in Jesus geglo het, het God hulle in Sy span gebruik om in die Koninkryk te werk. 

As mens na die twee spanne kyk, wonder mens waarna streef ons werklik? Die een span probeer alles reg doen en gehoorsaam wees en so op die ou end word hulle volgens hulle self beter as die tollenaars en prostitute. Hulle het sterk goddelike tradisies en tempeldiens wat soveel moontlik opdragte uitvoer. Hulle strewe na die lees en ken van die geskrifte en strewe na geleerdheid en kennis oor hoe om God te gehoorsaam. - Die ander span word meer geken as die sondaars en oortreders. Hulle is soekend na verlossing vergifnis en genade. Hierdie stewe bly waar vir hulle hele aardse lewe. Hulle glo Jesus en vind in Hom en Sy kruis dood wat hulle soek. Hulle leef in berou en gebrokenheid omdat hulle weet dat hulle hier op aarde altyd tekort sal skiet. Hulle hoop is in Jesus nou en in die Ewige lewe eendag. In hulle groei daar 'n liefde wat van God kom en binne hulle kom woon wat maak dat hulle die onderdrukkers begin sien, jammer kry en bedien met Jesus. Hulle lewe is dus 'n "ja" vir Jesus, die Alfa en die Omega, die begin en die einde. 

Die kern vraag is dus nie wat jy doen nie, maar vir watter span jy "ja" sê. Die span wat "ja" sê en toe "nee" vir Jesus, hulle heers en vervolg die span wat "nee" gesê het. Prostitute en Tollenaars moet mos volgens hulle verwerp word, want hulle is teen God en sy gebod. Hulle sal mos nie God se mense wees nie. Aan die ander kant die span wat "nee" gesê het en wel geglo het, is hulle wat die die heersers en onderdrukkers dien met die evangelie van Jesus. Dit doen hulle met lyding en blydskap. Dit is dan die werk in die wingerd waarvoor hulle gestuur is.

Die werk in Sy koninkryk gaan noodwendig saam met werk in jouself. Jy is in alles betrokke as mens, want jy verander so dat jy lig en sout word. Dit is 'n innerlike verandering deur die Gees wat gevolge het van opoffering, lyding, vreugde en vervulling, lig en sout wees, gehoorsaamheid en nuwe lewe. Dan kan dit wees dat Hy jou ook 'n spesifieke roeping gee, soos om in Mosambiek te gaan dien of jou werk 'n bediening te maak. Dit alles gebeur omdat daar iets in jou gebeur het. 

Hoekom gaan sondaars eerder die koninkryk in as hulle wat alles reg probeer doen? Juis omdat hulle Johannes geglo het. Johannes het van Jesus getuig en het 'n verhouding met Hom verkondig. "Die stem wat roep in die woestyn, maak gelyk die pad" Dit is die pad van die een wat na my gaan kom. Hulle het as sondaars daarop reageer met hulle lewens. Hulle het begin groei, verhouding bou as sondaars, want die iets wat in hulle gebeur het het te doen met geloof in die man wat Johannes verkondig het. Hulle het sy woorde aanvaar en dit het iets aan hulle gedoen.

Christenskap gaan oor 'n reaksie op God se boodskap wat Jesus is. Wat maak jy met Jesus? Dit gaan nie oor die mondelingse antwoord nie, maar oor die verandering wat dit in jou bring. Dit kan seker bekering genoem word, alhoewel dit twee seuns was. Ons kom daagliks tot bekering. Die belangrike ding dit het 'n reaksie in ons tot gevolg. 

Weer kom Jesus met 'n klaarblyklike totaal ander godsdiens en mense glo dit nie. Toe bewys Jesus dat Hy is wie Hy sê Hy is. Tog het hulle nie spyt gekry en geglo nie. Dit gaan dus nie oor die uiterlike rituele en maniere van doen nie, dit gaan oor die verhouding met God en dan spesifiek deur Jesus as die teenswoordige God self tussen mense. Die een wat die weg en die waarheid is en dus die een wat wreed aan 'n kruishout sy bloed moes giet vir mense. Geen ander vertroue bring die ommekeer nie, behalwe die geloof in Jesus. Sondaars het dit aanvaar. Hoekom is dit so moeilik vir kerk mense wat God probeer dien met al hulle rituele en regulasies. 

Dalk lê die moeilike ding in die woord "berou kry". As daar soveel is waarop ek trots geword het in wat ek reg doen en later sien dat dit nie die basis is nie. Wat nou nodig is om berou te kry dat ek nie by Jesus gebly het nie. Dat ek weer moet erken ek is verkeerd en ek moet geloof terug trek van soveel dinge af na Hom toe. 

Dit is seker juis wat Johannes se bekerings boodskap beteken. Bekering is nie die aflê van sonde en die nakoming van wette en regulasies nie. Sy bekering is 'n bekering van vertroue en geloof op ander goed wat moet terug keer na 'n geloof in Jesus alleen. Die pad van geregtigheid van Johannes is volgens my Jesus self. Daar is nie 'n ander geregtigheid hier op aarde nie. Nuwe regulasies en lewens veranderinge sal wel daaruit weer volg, maar dit moet altyd die verhouding geloof en vertroue in Jesus dien. Die wonderlike daarvan is dat tollenaars en prostitute dit eerste doen. Dit is vir ons sondaars bedoel! Die wat laaste is sal eerste wees. - Weet ek nog dat ek 'n sondaar is? Dan is Jesus die enigste bron van Lewe.

 (31)  Wie van die twee het gedoen wat hulle pa wou hê?"

As mens kyk na die vraag, dan word veronderstel dat iemand ten minste gehoor het wat God wil hê. Daar is dus mense wat die stem van God gehoor het. Dit wat God wil hê, glo ek, was in die verlede die wet van God. Mense kon dit egter nie reg kry nie en daarom het Hy Jesus gestuur. Nou wat God wil hê dink ek lyk soos volg. Eerste, aanvaar die liefde wat God vir jou het en aanvaar die verlossing wat Hy vir jou bied. Dit is wanneer jy "ja" sê is wanneer jy die verlossing aanvaar. Hierdie aanvaarding kom uit 'n diep bewustheid van jou sonde en ellende. Omdat dit uit so 'n diep bewustheid kom(deur Sy Gees), word die bevryding 'n diep transformasie in ons. Dit het dus gevolge en bring groei in ons ellende. Dit is nie 'n aparte beweging nie, maar dit is 'n noodwendige gevolg. Dit gebeur wanneer daar 'n wil in jou wakker word om te wil groei(deur die Gees van God). As ons groei deur ons hele lewe gemeet word, dan sal dit met ons dood nog steeds baie ver tekort skiet en bring dit ons geen groter regverdigheid as wat ons reeds gekry het met verlossing nie. Tog sal dit vrugte dra, want dit is wat God belowe sal gebeur deur die werking van Sy Gees in ons. 

Wat is die iets wat in ons gebeur. Dit is iets van 'n oorgee aan God se Gees sodat Hy kan doen deur jou wat Hy wil doen teenoor jou boosheid ellende en geneigdheid tot die kwaad. D.w.s, in die proses bloei jy, want dit wat Hy wil is teenoor jou wil en behoeftes en begeertes. Tog is dit wat in jou gebeur groter as jyself. Dit is God se werk, maar jy is as mens totaal betrokke daarin. Geen geduld, liefde ens. kom as jy nie daaraan werk nie. Eerste moet jy sien wat Sy wil is en wat in jou verander moet word. Dan moet jy besluit wat jy Hom wil toelaat om te verander. Dalk geduld, of deursetting vermoë, dissipline of wat ook al. Dan begin jy daaraan werk. Jy doen dit ook saam met ander sodat daar verantwoordbaarheid is. Mede gelowiges word jou mede reisigers op die pad. Hierdie is harde werk in God se wingerd. Noudat dit in jou begin groei, is jy weer die bron van groei vir ander. Alles deur die Gees van God. 

Geloofsbelydenis sonder hierdie transformasie en werk, maak van my 'n doen lose Christen. Sondaars is beter hiermee as mense wat dink hulle het 'n goeie lewe. Dit is dus nodig om te weet jy skiet te kort en nie net 'n bietjie nie, maar baie. 

Stiltetyd Matt 21: 23-27 Gesag en verhouding

 Mat 21:23-27  Jesus het na die tempel toe gegaan, en terwyl Hy besig was om die mense te leer, kom die priesterhoofde en die familiehoofde van die volk na Hom toe en vra: "Met watter gesag doen u hierdie dinge? En wie het u hierdie gesag gegee?"  (24)  Toe antwoord Jesus hulle: "Ek gaan julle een ding vra, en as julle My daarop antwoord, sal Ek vir julle sê met watter gesag Ek hierdie dinge doen.  (25)  Die doop van Johannes, waar het dit vandaan gekom: van God, of van mense af?" Hulle redeneer toe onder mekaar: "As ons sê: 'Van God af,' sal hy vir ons sê: 'Waarom het julle hom dan nie geglo nie?'  (26)  Maar as ons sê: 'Van mense af,' kom ons by die mense in die moeilikheid, want almal beskou Johannes as 'n profeet."  (27)  Toe antwoord hulle vir Jesus: "Ons weet nie." En Hy sê vir hulle: "Dan sê Ek ook nie vir julle met watter gesag Ek hierdie dinge doen nie."

Leiers werk met 'n gesagstruktuur wat hulle aan God en kerk koppel, waarin Jesus nie inpas nie. Moeilike probleem.

Jesus ontbloot die basis van die gesag wat oor die leiers regeer. Dit is die mense se mening en aanvaarding asook tradisie waarin Johannes se doop nie ingepas nie. Die tradisie sluit gesag in wat deur familie lyne kom. Verder ook die geskrifte waarin die wette en profete op 'n tradisionele manier verstaan is. Wat 'n diep wortel wat vreeslik moeilik gesny word! Dit is werklik net deur die werking van die Gees wat dit kan verander. Mens is nie daartoe in staat nie. 

Reëls en regulasies word sterk toegepas en strukture word sterk in stand gehou. Tog ontbloot die vraag dat daar nie 'n diep oortuiging is verder as dit nie. Vergelyk dit met die apostels soos Petrus en Johannes na die uitstorting van die Heilige Gees. Vreemde en anderse dinge het gebeur en almal was teen hulle, maar wat dit gedra het was 'n diep oortuiging. Die strukture reëls en rituele was nie meer die basis nie.

Tog wys die vraag van die kerk leiers, dat daar 'n behoefte aan verstaan is en dit aan Jesus gestel word.

Ek wonder daaroor of mens nie kan sê dat in Jesus daar 'n nuwe verbond gekom het nie. Dit is nie meer wet en straf en offers nie, maar in Jesus. Jesus is besig om mense voor te berei vir die verandering wat 'n vreeslike kruis bring. Verwoesting en dood wat verlossing en vryheid bring. Al die ander pogings van mense om die ewige lewe te kry kan dit nie bereik nie. 

Alles wat mense soek het in Christus gekom, maar dit vra 'n verandering in denke en prys gee van vertroue op wet en goeie dade. Werklik 'n ingrype van God deur die Heilige Gees. Ook die dissipels het nog nie die geloof gehad nie. Het nog getwyfel. 

Die stelsel tot dusver het gewerk op mag wat saam met gesag gekom het. 

Die Tempel wat 'n goddelike instelling is, het 'n menslike instelling geword. Vertroue op God wat in die gebou na mense kom, verander nou na God wat in Jesus na mense kom meer dikwels buite die gebou as binne die gebou. Gebou raak nou net menslik funksioneel maar sal met die kruis posisie verloor om God se huis te wees. Nou het heiligheid vanaf die gebou na buite verbreed, binne die boosheid van die wêreld in. Juis seker omdat daar nou toegang is vir sondaars.

Die skuif na Jesus is vir mense baie moeilik net so seker die skuif na die Heilige Gees as teenwoordigheid van God. Tog het dit vrylik beskikbaar geword uit genade. Nou vra dit die skuif van vertroue na dieselfde God maar deur Jesus en later deur die Heilige Gees. 

Here gee dat ons die boodskap altyd duidelik sal kan uitdra met ons lewens dat 'n diep vertroue op U in 'n (soms sukkelende) verhouding met U die basis van ons lewens sal bly. Dat geen reëls regulasies rituele en tradisies ooit die plek daarvan mag inneem nie. Dat ons altyd meer en meer sal groei daarin dat rituele en gewoontes altyd meer en meer sal buig voor die verhouding en die verhouding sal dien. Jesus is die diep oortuiging en deur geloof wil ons loop waar Hy lei. Selfs as die verhouding groei en verander, dat ons dit altyd eerste sal stel. 

Met Jesus en die kruis het die uiterlike dinge vreeslik drasties verander, maar die verhouding met 'n drie enige God het die basis gebly. 

Dink oor die stelling: Voor die reformasie het die kerk die verhouding probeer dien, maar die reformasie het weer gemaak dat elke gelowige se verhouding nou weer die kerk begin dien.

Die volgende gedeelte lyk my sluit hierby aan. 

Stiltetyd Matt 21: 18-22 Gebed en geloof

 Die boodskap is dat gelowige gebed, 'n realiteit is en geweldige gevolge het. Weet en vertrou en God sal antwoord. Hierdie is in die kern van ons verhouding met die Here.

Tog beleef ek dit nie so nie. Moet ek nou tot die gevolgtrekking kom dat ek nie geloof het nie? Die woorde "alles wat julle in gebed vra sal julle ontvang as julle glo" is baie radikaal. 

Nog 'n vraag is, hoekom dit gebeur op eie behoefte bevrediging. Jesus was honger.

Verder ook hoekom die boom gestraf moes word toe die tyd vir dra nie daar was nie. Dit was blykbaar in April en die boom sal eers in Junie begin dra.

Dalk kan die woord gebed baie meer voor veronderstel as wat mens dink vanuit eie ervaring en verstaan. Hier is so paar gedagtes oor wat Gebed ook kan beteken:

• Gebed is deur die Heilige Gees geïnspireer. Dit beteken
• Dit vind plaas binne 'n verhouding van Heilige God en SY wil waaraan ek my onderwerp.
• Gebed is dus meer gefokus daarop om God se wil te hoor. Sonder die luister na God se wil, raak gebed heeltemal gebroke en is dit nie meer gebed soos die woord dit bedoel nie. 
• In hierdie verhouding word my wil God se wil. Die eenheid wat deur die Gees kom agv die soendood van Christus.
• Ek sal dus vra wat Hy wil en nie my eie behoeftes soek nie. Jy raak so oorgegee aan God dat eie swaarkry seer en teleurstellings geen invloed op jou gebed het nie. Jy leef in die vreugde van God se wil.
• Dit gaan oor God se tyd en nie my of ons tyd nie.
• Geloof as gawe van God maak dat ek nie uit my eie kan glo nie. 
• Gebed is amper 'n ander woord vir verhouding met God. Dit is die kontakpunt en dit is waar kommunikasie plaasvind in woorde en sonder woorde. Dit is die een word met God. 

As hierdie soort van verhouding veronderstel word met die woord "gebed" dan sluit dit 'n potensiaal oop waar geen aardse teenstand of vyandskap of marteling in die pad kan staan van 'n gelowige wat bid. Jou gebeds versoeke kom dus deur die Gees en sluit net jou behoeftes en omstandighede in wanneer God dit wil.

Dit lyk tog asof God ook in die soort van gebed, jou eie nood en omstandighede insluit in Sy wil. Dit kom dan van Sy kant af en selfs klein dingetjies word dan deel daarvan.  

Ten diepste gaan dit hier oor geloof. Hierdie woord se betekenis is ook groter dink ek as wat ons op die oppervlak hoor vanuit ons ervarings. Ek dink ons weet iets daarvan, maar dat die volle betekenis van vaste vertroue en ware weet, nog ervaringskennis moet word. Dit is 'n realiteit van 'n kanaal waardeur gebed en verhouding en meer as dit een wording met God plaasvind. As dit vir ons werklikheid word, dan word dit waarlik 'n onbeperkte verhouding, gebou op God se almag en liefde. Niks op aarde bring dan meer vrees nie. Soos ek dikwels nog bang word en kragteloos en moedeloos word asof ek 'n slagoffer is, weet ek dat dit hier is waar ek moet kom stil word en en hierdie realiteit elke keer meer inneem. In 'n sin kan mens dalk wel sê dat ek nog nie die geloof het wat nodig is daarvoor nie. Geloof is dalk hier op aarde nie so wit en swart saak nie, maar eerder 'n proses van groei. Die doel bly ware geloof waarvan ons nog baie moet leer en beleef. 

Here laat U Gees ons begelei in 'n proses van groei in gebed en geloof!

Dit is werklik groter as die aardse werklikheid as mens die stories van gelowiges wat bid in die Bybel hoor en ook vanuit stories van mense wat deur God gebruik word. Ons word soms verras deur God sodat die wêreld hierdie geweldige groot werklikheid en God self kan leer ken, Daar is nog soveel om te ontdek.  

Stiltetyd Matt 21:12-17 besigheid en teenwoordigheid van God

Matt 21:12-17

Jesus wys wat moet gebeur waar God werk. Verlamdes word gesond gemaak. Kinders roep hossana, verlos ons tog! Vir Jesus. 

Tempel was plek vir ontmoeting en verhouding met God. Het nie ander plek gehad nie. Mense het van ver gekom om in God se teenwoordigheid te kom. Nou het die wêreld ook dit oorgeneem met besigheid. 

Besigheid nie noodwendig sleg. Kan ook gedoen word as diens, maar dit het nie altyd so gebeur nie. Rowersnes beteken dat daar baie winsbejag en eie voordeel gesoek is. Dit in die plek waar jy juis fokus om eie belang prys te gee en God te dien. 

Die teenwoordigheid van God is die plek waar 'n persoon kan gaan wat nie geld het om te koop nie. Die plek waar 'n oortreder en sondaar gaan om dood te gaan in eie belang. Besigheid het dikwels die plek geword waar jy juis effektiewer word om wins te maak. Minder effektief daarin om ander se nood te dien. 

In die teenwoordigheid is dié wat arm van gees en fisies arm is welkom. By God kry hulle vertroosting en rigting. Iemand sonder geld gaan egter nie na 'n mark nie! Op 'n mark is die wat koop die wat goed voel. 'n persoon wat sleg voel om te begin sal dan of deur te koop goed wil voel en dit lei jou juis weg van 'n vertroue op God. Of jy kan nie koop nie en dan dryf die goed wat wat jy nie kan kry nie jou of tot diefstal en die gevolge daarvan of verder in depressie.

In God se teenwoordigheid word die persoon die fokus en word 'n verhouding gevestig tussen God deur Sy kerk na soekende mense. In 'n besigheid is fokus op produkte, geld, advertensie, oortuigings vermoë, en dus manipulasie vir moontlike verkope. In baie gevalle is die omstandighede en nood van mense nie die fokus. By Jesus is dit die verlamdes waarop gefokus word. 

Besigheid kan ook as diens van mense bedryf word, maar dikwels suig die oortuiging aan die agter speen. 

Jesus se doel om mense uit te jaag dink ek was om die belang daarvan om huis van die Here te skep met die waardes te beklemtoon. Ook in ons huise en besighede in 'n tyd waar die Here alom teenwoordig is en nie net in die kerk nie. Dit laat my dink aan hoe 'n oortuigde Christen se hele houding en wees ook mense help om op vertroue en ware God te fokus selfs sonder om 'n woord te sê. So mens of sy gesin of sy besigheid is 'n lekker plek om te wees selfs al wil of kan ek nie iets koop nie. 

Nogal gewonder of Proteahoogte Kersmark en Wintermark nie deur manier van uitstalling en fokus op vrugte van die Gees in elke werker nog meer in die rigting kan beweeg nie?